Spelletjes zijn heel belangrijk voor alle mensen. Zonder games zou het gewoon niet hetzelfde zijn. Daarom zeg ik tegen mezelf dat ik het geluk heb moeder te zijn van drie prachtige kinderen. We spelen veel met onze kinderen. We spelen meestal thuis. Dat komt omdat we in een kleine flat in de buitenwijken wonen en er helemaal geen speeltuinen zijn. Als we ergens willen gaan spelen, moeten we naar een park twee kilometer verderop. Alle drie mijn kinderen vermaken zich daar, maar het is een beetje jammer dat kinderen boven de 12 jaar naar de grote speeltuin komen. Ze maken daar echt herrie en schelden op de kleine kinderen.\’
Ik vind dit echt niet leuk en ik vind dat kinderen die zo groot zijn niet meer naar speeltuinen moeten gaan. Als ze zich normaal zouden gedragen, natuurlijk wel, maar meestal gaan ze erheen om rommel te maken of jongere kinderen uit te schelden. Er zijn ook verschillende keren volwassenen naar de speeltuin gekomen. Het is alsof tieners sigaretten roken, wat ik helemaal niet leuk vind. Ik vind dat zulke tieners al hun eigen spelletjes en andere hobby\’s moeten hebben, in plaats van in de speeltuin te zijn. De speeltuin wordt gedomineerd door vijf- en zesjarigen die in het zand of op klimrekken spelen.
Als ik niet thuis ben en bordspelletjes speel met de kinderen of in het zand in de speeltuin, ben ik misschien aan het lezen. Ik denk dat boeken lezen heel belangrijk is voor kinderen. Dat komt omdat kinderen door boeken kunnen leren en omdat het plezier dat kinderen beleven aan het lezen van boeken ook een vorm van spelen is. Als mijn kinderen bijvoorbeeld zouden zeggen dat ze niet meer met me willen spelen, zou ik echt ongelukkig zijn. Ik hou echt van mijn kinderen. Ik hou van mijn kinderen en ik vind het heerlijk om met ze te spelen. Op een dag zullen mijn kinderen mij niet meer nodig hebben. En als dat gebeurt, wat zal ik dan doen? Daar zal ik over nadenken. Misschien neem ik wel een hond.
